Wraz ze zmianami zachodzącymi w życiu politycznym i społecznym począwszy od roku 1989 konieczne stało się również przewartościowanie dotychczasowej wizji relacji zachodzących pomiędzy pracodawcami, a osobami, które znajdowały zatrudnienie. To właśnie pracownicy i praca w Polsce znaleźli się wówczas w centrum uwagi, trudno było przy tym oczekiwać innego obrotu sprawy, skoro to właśnie oni, poprzez związki zawodowe, stali się grupą najbardziej aktywnie zabiegającą o wspomniane zmiany. Szybko okazało się jednak, że istnieje również konieczność stworzenia organizacji reprezentującej interesy pracodawców, zrzeszających ich i mówiącej głośno o ich problemach.

Organizacja taka powstała już w 1989 i pod nazwą Konfederacja Pracodawców Polskich była obecna na polskiej scenie politycznej aż do roku 2011. Obecnie funkcjonuje pod szyldem Pracodawcy Rzeczpospolitej Polskiej skupiając w swoim gronie blisko 7,5 tysiąca przedsiębiorstw zatrudniających ponad 4 miliony pracowników. 85 procent członków organizacji to przedsiębiorstwa prywatne.

Lista działań podejmowanych przez członków organizacji jest dość długa, na pierwszy plan wysuwa się jednak walka o wspólne interesy pracodawców i podejmowanie działań prowadzących do tego, aby również ich głos był słyszalny wówczas, gdy podejmowane są decyzje ważne dla przyszłości państwa. Jest to zadanie o tyle niełatwe, że członkowie organizacji są nierzadko podmiotami konkurującymi ze sobą na wolnym rynku, bywa więc tak, że konieczne jest wypracowanie pewnego kompromisu. W zdecydowanej większości przypadków działania o takim charakterze kończą się jednak powodzeniem, a pracodawcy mówią „jednym głosem” lepiej zabiegając o zwrócenie uwagi na swój punkt widzenia.

Pracodawcy Rzeczypospolitej Polskiej (dawniej Konfederacja Pracodawców Polskich) w nie ograniczają się jednak do walki o własne interesy, zdają sobie bowiem sprawę z tego, że nie są wcale ważniejsi niż osoby, które znajdują zatrudnienie w prowadzonych przez nich firmach. Spotkania z członkami organizacji skupiających pracobiorców i wspólne rozwiązywanie pojawiających się problemów to powszechna praktyka, która przyczynia się do tego, że można wypracowywać rozwiązania korzystne nie z punktu widzenia jednej, ale każdej ze stron.

Pracodawcy Rzeczpospolitej Polskiej starają się również, aby prawo obowiązujące w naszym kraju było wolne od niejasności i zapobiegało nadużyciom bez względu na to, czy mieliby dokonywać ich pracodawcy, czy też osoby poszukujące zatrudnienia. Sami nie mogą przyjmować pożądanych ze swojego punktu widzenia ustaw, mogą jednak wywierać wpływ na organy władzy i robią to zawsze, gdy tylko istnieje ryzyko przyjęcia niekorzystnych przepisów. Mówimy zresztą o organizacji nie tylko dobrze znanej, ale również cenionej, politycy biorą zatem pod uwagę głos jej członków bez względu na to, jaką opcję polityczną reprezentują.

Docenić należy również działalność prowadzoną przez członków organizacji na rzecz propagowania wiedzy na temat polskiej gospodarki i jej elementów, zagrożeń i dobrych stron przemian oraz sytuacji na rynku pracy. Pracodawcy Rzeczpospolitej Polskiej organizują konferencje i warsztaty, w czasie których można nie tylko wzbogacać swoją wiedzę, ale i poszukiwać nowych rozwiązań najbardziej palących problemów.